31e dag maandag 18-06-18
18 juni 2018 - Santiago de Compostela, Spanje
Wakker worden, inpakken en wegwezen. Bij de eerste bar een ontbijt en dan de slot wandeling. Een paar klimmetjes, maar ik ben zo samen met de Engelsen in Santiago. Bij de kathedraal duurt dan nog even. Maar dan is de ontlading dat je er bent. De kathedraal staat in de steigers, was ik even minder enthousiast. Gelijk doorgelopen naar het kantoor om het Compostelaat op te halen. Het bewijs dat ik 729 km van Pamplona naar Santiago heb gelopen. Een koker erbij om het mee naar huis te nemen. Daarna de rugzak in bewaring gegeven om eerst naar de kerkdienst te kunnen gaan. Terug op het plein kom ik allemaal bekenden tegen die ik omhels omdat ze het gehaald hebben! Om 12 uur is de viering. Een non begon de viering, met prachtige zang wat wij mochten na zingen. Ondertussen kwamen er twee misdienaars, een had mij het Compostelaat geschreven, en 12 voorgangers. Twee jonge priesters kende ik als pelgrim en met een zelfs samen chips gegeten! Het was een feestelijke viering waarbij de non prachtig voorzong. De kerk was stampvol. Met al die voorgangers was de communie snel gedaan. Er kwam harde orgelmuziek. Er kwamen mannen met donker rode kleding aan die samen aan een touw trokken waar het Wierookvat aan zat. Een van hen had er Wierook in gedaan en nu zwaaide dat vat van links naar rechts door de kerk. Heel indrukwekkend. De voorgangers gingen allemaal naast elkaar op het altaar staan om mee te kijken. Als het vat weer stil hangt wordt de viering afgesloten. Daarna met Engelse die ik al eerder had ontmoet en oma wat gedronken en gegeten. Met hen meegelopen naar een semenarie waar hun verbleven en ik ook drie nachten blijf. Even geen gepak meer en geen gewandel. Bij de kathedraal mijn ijs en brood gegeten. Leuk om te zien wie er zo nog binnen komen. Ik heb het gehaald, ongelooflijk waar je allemaal toe in staat bent. Heerlijk uitrusten nu! Als het lukt met de bus naar Finisterre.
Raar hè, daar sta je dan in een keer voor de kathedraal en zit het er op.
Ik vond het een raar gevoel; blij dat ik het voltooid had, maar ook jammer dat het zoete leventje ten einde was. Heb jij ook zo iets?
Ik hoop dat je vooral trots bent op jezelf.Dat heb je hem maar mooi eventjes geflikt.
Daarnaast hoop ik dat het je veel inspirerende momenten heeft opgeleverd.
Geniet ook nog maar even van het fantastische Santiago.
Top gedaan meid.
Trots op je.
Proficiat. Goed gedaan.
Ik heb van je reisverhalen genoten.
Tot gauw in ons mooie dorpje.
Nu even lekker nagenieten nog!